Massimiliano Allegri po drugiej zmarnowanej okazji przez Rafaela Leão, miał minę człowieka, który z wściekłości najchętniej rozerwałby nie tylko marynarkę, ale i koszulę. Kibice Milanu w mediach społecznościowych reagowali jeszcze ostrzej. Dwa błędy Portugalczyka, razem z nietrafionym rzutem karnym Pulisica, sprawiły, że Milan nie spędzi przerwy na mecze reprezentacji narodowych jako lider tabeli. Między tymi sytuacjami jest jednak zasadnicza różnica: Błąd Pulisica został natychmiast wybaczony, po wszystkim, co zrobił w ciągu ostatnich sześciu tygodni, nie mogło być inaczej. W przypadku Leão wisi jednak w powietrzu kwestia jego nastawienia - pisze dziś La Gazzetta dello Sport.

Trzeba od razu zaznaczyć, że Leão nie jest jeszcze w pełni sił, wrócił do gry dopiero w zeszłym tygodniu, więc jest to spore usprawiedliwienie. Ale jego styl gry od zawsze łączy wielkie atuty z wyraźnymi wadami. Te ostatnie były wyjątkowo widoczne w Turynie. Pierwszy problem to technika strzału, która od lat praktycznie się nie poprawiła. Rafa jest fenomenalny w pojedynkach jeden na jednego, gdy ma przestrzeń, ale gdy przychodzi moment, by oddać skuteczny strzał - gubi się. A na pozycji środkowego napastnika, którą teraz zajmuje, ten brak precyzji widać jeszcze wyraźniej. Drugi problem to postawa na boisku: jego sposób poruszania się i mowa ciała często prowokują krytykę. Allegri już przed meczem wysłał mu jasny sygnał: „Leão praktycznie dopiero zaczyna sezon. Ma chęci, ale wszystko zależy nie ode mnie, tylko od niego. Jak to się mówi - pomóż sobie, a Bóg ci dopomoże.” Rafa jednak sobie nie pomógł. I po meczu trener skomentował to jednoznacznie: „To, jak się zachował przy podaniu Modricia, było ruchem prawdziwego napastnika. Ale ktoś taki jak on, gdy już tam się znajdzie, musi strzelić gola. Właśnie w takich momentach powinien robić różnicę.”

Porównanie z Gimenezem robi się dla Leão niebezpieczne. Santiago, choć ostatnio nie trafia, daje z siebie wszystko: walczy, utrzymuje się przy piłce, pracuje dla drużyny. Robi to, czego oczekuje się od „dziewiątki”. Dlatego gra. Wygląda, jakby był w tej chwilowej ciszy przed burzą, którą napastnicy czasem przechodzą, brakuje mu tylko gola… ale gdy trafi dwa razy z rzędu, może się odblokować. Milan ma obecnie jedno wolne miejsce w ataku - dla niego, dla Leão albo dla Nkunku, który wchodzi z ławki i, jak podkreśla Allegri, robi coraz większe postępy. Jeśli Leão chce utrzymać się w wyjściowym składzie, będzie musiał dać z siebie znacznie więcej.

Statystyki z tego meczu są wymowne: dwa niecelne strzały, zero udanych dryblingów, dwie odzyskane i jedna stracona piłka. Dane z całej kariery również nie pomagają: na stadionie Juventusu Leão nigdy nie zdobył gola ani nie zaliczył asysty. Jak na zawodnika, który ma być punktem odniesienia dla całego Milanu, to zdecydowanie za mało. W czasie przerwy reprezentacyjnej Leão wróci do Lizbony (został powołany do kadry Portugalii, która zagra z Irlandią i Węgrami na stadionie Alvalade, jego dawnym domu za czasów gry dla Sportingu). Tam czuje się jak u siebie. A w polu karnym? Na razie z pewnością nie…