Massimiliano Allegri już od początku swojej drugiej przygody z Milanem powtarzał: "Musimy tracić mniej bramek niż w poprzednim sezonie, jeśli chcemy awansować do Ligi Mistrzów". Jego drużyna faktycznie realizuje ten plan. Piłkarze w pełni przyswoili nowe założenia taktyczne i stosują je na boisku, unikając błędów, które rok temu kosztowały Milan zajęcie ósmego miejsca. Dwanaście miesięcy temu, po dziesięciu kolejkach, Rossoneri mieli już trzynaście straconych goli i tylko dwa mecze bez utraty bramki. Teraz bilans wygląda znacznie lepiej: zaledwie siedem straconych bramek, z czego cztery na San Siro, przeciwko beniaminkom (Cremonese i Pisa). Do tego pięć czystych kont, w tym w kluczowych spotkaniach z Juventusem i Romą. Milan nie miał tak szczelnej obrony na tym etapie sezonu od rozgrywek 2008/09. To efekt pracy Allegriego, pressingu napastników, większego zaangażowania pomocników w defensywie oraz niemal całkowitego wyeliminowania błędów indywidualnych. Warto dodać, że wielu zawodników, którzy dziś są filarami zespołu, jeszcze rok temu siedziało na ławce lub popełniało kosztowne pomyłki.

Matteo Gabbia – nowy lider: Środkowy obrońca, wychowanek Milanu, w zeszłym sezonie rozegrał 36 z 55 oficjalnych spotkań, z czego 32 w pierwszym składzie. W Serie A wystąpił w 26 meczach, 22 razy od początku. Teraz jego pozycja jest niepodważalna: Gabbia rozpoczął wszystkie dziesięć meczów ligowych i nie opuścił ani minuty, odpoczywał tylko w Pucharze Włoch w starciu z Lecce. Stał się liderem trójki obrońców, szanowanym w szatni, gdy zabiera głos. Dzięki swojej regularności wrócił też do reprezentacji. Dziś jest symbolem odrodzenia Milanu po sezonie, który zapisał się głównie dzięki triumfowi w Superpucharze Włoch i kilku derbowym zwycięstwom.

Strahinja Pavlović – odrodzony: Przemiana Pavlovicia jest imponująca. Serb, sprowadzony latem 2024 z Salzburga za 18 milionów euro plus bonusy, w poprzednich rozgrywkach wystąpił w 35 z 55 meczów, 31 razy w wyjściowym składzie. W Serie A zagrał 24 razy, w tym 21 od początku. Dobrze rozpoczął sezon, ale później przydarzyło mu się kilka błędów w ustawieniu i koncentracji, przez co stracił miejsce w składzie. Allegri i jego sztab poświęcili mu wiele pracy, a efekty widać gołym okiem. Pavlović gra teraz znacznie pewniej, lepiej współpracuje z partnerami w defensywie, a jako lewy stoper chętnie wspiera ofensywę. Jego gol przeciwko Romie był kluczowy, a w spotkaniach z Pisą i Atalantą również często włączał się do przodu.

Fikayo Tomori – znowu niezawodny: No i jeszcze Tomori, który mimo urazu uda znalazł się na ławce w niedzielnym meczu i wszedł w doliczonym czasie. W sezonie mistrzowskim był kluczowym ogniwem, ale w poprzednich rozgrywkach (zarówno u Fonseki, jak i Conceição) miał problemy ze zdrowiem i formą: 31 meczów w wyjściowej jedenastce i 35 występów łącznie. W Serie A w sezonie 2024/25 zaczynał tylko 19 z 38 spotkań. W tym sezonie opuścił jedynie jeden ligowy mecz (z Pisą) i wystąpił od początku w ośmiu z dziesięciu spotkań, grając też w obu meczach Pucharu Włoch. Doskonale odnalazł się w systemie z trójką obrońców i – podobnie jak Loftus-Cheek – liczy, że dzięki temu odzyska miejsce w reprezentacji Anglii, którego nie miał od 2023 roku. Po powrocie do formy z czasów Chelsea i swoich pierwszych miesięcy w Mediolanie, wszystko wskazuje na to, że jest to możliwe.

Tomori, Gabbia i Pavlović stworzyli zgraną, zaufaną trójkę, przez co De Winter dostaje tylko pojedyncze minuty. A z Maignanem w bramce, wciąż w pełni skoncentrowanym na Milanie mimo wygasającego w czerwcu kontraktu, defensywa Allegriego stała się solidnym fundamentem drużyny. To właściwa ścieżka, którą wytyczył trener i którą jego obrońcy dziś konsekwentnie podążają.