Wkrótce dobiegnie końca przygoda Filippo Gallego jako dyrektora sektora młodzieżowego Milanu. Na jego miejsce klub zatrudnił Mario Berettę poprzednio pracującego w Cagliari, prywatnie kibica Rossonerich. W wywiadzie dla Il Corriere della Sera Galli opowiedział o kulisach swojego odejścia: "To wybór, którego niestety musiałem dokonać. Klub proponował mi pozostanie, ale musiałbym pożegnać moich współpracowników, Edgardo Zanoliego (szkolenie) i Domenico Gualtieriego (przygotowanie fizyczne), oraz zaakceptować nowego przełożonego, którego wybrano bez konsultacji. Decyzja klub jest jak najbardziej uprawniona, nie ma żadnej obrazy majestatu, ale przez szacunek dla naszej pracy nie nie mogłem tego zaakceptować. Odejście bolesne jak przy pożegnaniu z futbolem? Stan duszy jest podobny, ale to jest wybór, do którego zostałem zmuszony, więc boli bardziej. Nie chce wywoływać polemiki, ale nie mogłem przyjąć fasadowej roli. Zostawiam Milanowi w spadku dobrą pracę i dobrą przyszłość. Kogo żałuję najbardziej? Trenowałem Aubameyanga, ale to było w innym kontekście, kiedy mistrzów się kupowało, a nie wychowywało u siebie. Cristante? Można było dłużej zaczekać, ale ktoś pomyślał, że 6 mln od Benfiki to maksimum jakie można za niego otrzymać... Donnarumma? Gigo nie trzeba było odkrywać, trzeba było tylko przedstawić ofertę. Już w 2012 roku wszyscy zajmujący się szkółkami piłkarskimi twierdzili, że trzeba go ściągnąć. Z kogo jestem najbardziej dumny? Lista jest długa. Na pewno z czwórki Donnarumma, Calabria, Locatelli Cutrone w pierwszej drużynie".