Ciekawy wywiad.

Maximilanista trafiłeś w sedno, dobry komentarz, chylę czoła.

biedrus Wybacz, ale jakiś obrazek znaleziony w internecie nie jest źródłem na którym można się opierać :) A już tam nawet w komentarzach podają, że 29 a nie 23 choć to oczywiście i tak dziwnie mało :)

rogal06 wystarczy poszukać:) http://www.meczyki.pl/obrazki,28276

Zielony2009 Jakbyś coś znalazł daj tu znać :)

Przypomina mi się teraz, gdy jak odchodził Gattuso, to pomyślałem sobie, że ktoś wyrwał serce temu zespołowi. Niestety miałem rację.

Ma racje, dzisiaj w Milanie nie ma ludzi takich jak kiedys, dzisiaj jest albo kilku srednich grajkow (Antonelli, Alex, Poli, Honda) lub kilku ktorych nie powinno tutaj nigdy byc jak np. Zapata. Jesli tez kilka gwiazdeczek ktore mimo ze maja talent Balotelli, Niang, Menez nigdy nie beda przykladami dla mlodych pilkarzy. Brakuje tez walczakow, pilkarzy z jajami, jak kiedys Gattuso, Ambrosini, Albertini itd, dzisiaj z walczakow jest Mexes i NDJ ale to taki holenderski twardziel czyli walczy ale dla druzyny nie bedzie umieral, zreszta jak kazdy Holender. Potrzeba nam ludzi z charakterem, dla tych ktorzy juz zapomnieli zobaczcie sobie na youtube jak Milan z czasow Maldiniego, Nesty, Kaki, Seedorfa, Shevy i wielku innych cieszyl sie po zdobyciu gola. Tam bylo widac ogien w oczach, dzisiaj to chlopcy bez legendy ktora ich poprowadzi. A kazda wielka druzyna ma swojego lidera, legende. Barca ma Messiego, Pique, Inieste. Real Ramosa i CR. Bayern Lahma i powili Mullera, Chelsea Terrego, United Rooneya itd.

Fajnie się czytało, chociaż mówi prawdę, ale w sumie rzeczy oczywiste. Najciekawsze z wypowiedzi to to o tym duchu drużyny, o duchu który był kiedyś za Pirlo, Ambro i Inzaghiego. Jest wiele rzeczy w Milanie, które denerwują wszystkich. Należałoby jednak wyciągnąć pewne pozytywy, nie jest ich za wiele, ale są. Dziękuję za ciekawy wywiad. Dawno takich nie było. Zachęcam, aby pojawiały się takie rzeczy częściej.

Dużo racji ma Pan Święcicki. Na pewno lepiej przeczytać z nim wywiad niż oglądać mecz z jego komentarzem.

Ciekawy wywiad, choć w sumie gość mówi jak jest, ale przyda się to tym Milanistom, którzy nie mają pojęcia o 5-gwiazdkowym hotelu zwanym Milanello, o którym piszę na tej stronie od ponad 2 lat. Polecam Wam spojrzeć jak w kilka ładnych lat Bayern zbudował swoją potęgę - w zarządzie pracowali ludzie, którzy wiedzieli, że efekty ich pracy przyjdą za kilka lat - i przyszły. Czy Bayern kupował co roku zawodników za kilkadziesiąt milionów? Nie. Czy Bayern ma ekskluzywny obiekt szkoleniowy? Nie - mają dobrą bazę treningową, ale normalną, bez udziwnien i luksusów. Czekam na zmianę w naszym zarządzie, na grupę ludzi, którzy zbudują wieloletni plan odbudowy, a nie będą działać pod wpływem chwili

Nie zgadzam się w kwestii trenera, Sarri wszedł na poukładany, skonsolidowany mentalnie projekt po Benitezie, a Miha po Seedorfo-Inzaghowy burdel który trzeba ogarnąć.

Pączki w maśle nigdy nie będą w stanie stworzyć teamu wojowników, w której to grupie jeden będzie gotów ??umierać?? za drugiego, bo dobro każdego z nich to dobro wszystkich. A wielu z dzisiejszych piłkarzy Milanu to właśnie pączki w maśle. Dlatego zgrozą napawa mnie fakt, że stetryczały duet B&G nadal rządzi klubem, ma w nim władzę absolutną. A później się dziwimy, że kolejne pączki w maśle kręcą się wokół swojej starej cukierni (Boateng, Emanuelson) w nadziei (nie do końca płonnej, niestety) trafienia znowu do firmowego menu. Jak dla mnie ? za dużo kalorii. Niestrawne. Sarri być może ma lepszy (na dziś dzień ? podkreślę, i położę dodatkowy nacisk na owo BYĆ MOŻE) warsztat trenerski od Sreba. Ale śmiem wątpić, by były szkoleniowiec Empoli odmienił jakoś radykalnie obraz zespołu ACM. Sarri trafił do rozważnie, profesjonalnie zarządzanego klubu.Klubu, który od kilka lat rozwija się według konkretnego, konsekwentnie realizowanego planu, strategii ekonomiczno ? personalnao ? sportowej. I ma w swoim nowym miejscu pracy decydujące zdanie w kwestiach sportowych,jego kompetencje są jasno określone i egzekwowane. Serb trafił na drugą stronę lustra. Na pewno - jak to podkreśla ekspert Eleven Sports ? robi dużo, by poprawić atmosferę, stara się wkrzesić w tych uśpionych łbach ambicję i wiarę w siebie oraz poczucie jedności. Ale ma za podopiecznych sporą grupkę pączków w maśle. I nad sobą tetryków żyjących przeszłością. Niezbyt to komfortowa sytuacja. Żeby było jasne ? sam się na to Sinisa zdecydował i nawet, jeśli nie do końca zdawał sobie sprawę z tego, w co się pakuje ? ponosi pełnię odpowiedzialności za postawę sportową zespołu. Ale po 1/3 sezonu (mnie póki co Milan też nie zachwyca) nie jestem jeszcze w stanie jednoznacznie go skreślić. W Sampdorii udowodnił, że niezły warsztat ma (Sampa właśnie zwolniła Zengę, bo zespół - mimo kapitalnej postawy Edera i Soriano ? gra o wiele gorzej niż z Mihajlovićem na ławce) i na pewno nie jest, jak to niektórzy juz określają, pseudo trenerzyną. Dywagacje czy Sarri lepiej poradziłby sobie w Milanie to czysto teoretyczne gdybanie. Może tak, może nie. Może Sinisa lepiej radziłby sobie w Napoli niż Sarri, odwracając wektory. A może nie. Kto wie. A o ??normalności?? Milanu możemy się przekonywać właściwie co chwilę. Ostatnim takim obrazkiem paranoicznej i paradoksalnej rzeczywistości jest wypowiedź zirytowanego (o mój Boże) Berlusconiego. Sarkał on, że zespół, którego zawodnicy pobierają gigantyczne pensje byli wyraźnie gorsi od piłkarzy pięciokrotnie mniej zarabiających rywali. No to kto dał takie pensje tym piłkarzom? Mihajlović? Czy o wartości zawodnika stanowi wysokość jego wyposażenia? Czyż nie powinno być raczej dokładnie odwrotnie? To dlaczego nie ma prezes pretensji do siebie czy do swojej prawej ręki? Na kogo się irytował? Na piłkarzy? No to jazda ? renegocjować kontrakty tym, którzy się nie przykładają, którzy nie dają zespołowi zbyt wiele jakości.Który się nie zgodzi ? droga wolna. A na przyszłość ? oddać takie odpowiedzialne i rzutujące na jakość sportową kwestie ludziom, którzy się na tym znają, którzy mają wiedzę na temat rynku i potrafią ? W POROZUMIENIU I W ŚCISŁEJ WSPÓŁPRACY Z TRENEREM, kto by nim nie był ? się po nim poruszać. A żywe skamieliny ? do gablotki klubowej, jako eksponaty. I odkurzyć je czasem z należytym szacunkiem. Za ogromne, ale już zaprzeszłe, zasługi.

A Berlusconi dalej będzie udawał, że Galliani to właściwy człowiek właściwym miejscu.

Widocznie u nas dla piłkarzy robi się wszystko, a Ci dla tych barw, dla kibiców robią o wiele mniej (przynajmniej od jakiegoś czasu). Tutaj po prostu nie ma zespołu, ducha zespołu.

Szczególnie przypadł mi do gustu fragment dotyczący udogodnień panujących w Milanie. Dużo się wiedziało, ale te śpiewające ptaki to zupełne dla mnie novum. Przy takiej atmosferze nie dziwię się czemu piłkarze zapominają po co tak naprawdę są w klubie. Garnitury zamienić na dresy!

Nic odkrywczego nie ma w tym wywiadzie tak jak nie ma nic ciekawego w słuchaniu komentatorów na Eleven. Plus bzdura o słabości obrony gdy największą bolączką od lat jest POMOC.

Dużo się psioczy na Gallianiego, a ja winie Berlusconiego na równi z łysym za to jak stacza się Milan. W szczególności za brak poszanowania dla tradycji, zmiana herbu, dawanie bardzo odpowiedzialnych funkcji swojej rodzinie(Barbara i telenowela ze stadionem).