Marco Fassone przechodzi do kontrataku w wywiadzie dla Il Corriere della Sera. Oto odpowiedź dyrektora generalnego Milanu na zarzuty wysunięte przez Mino Raiolę.

Panie Fassone, zacznijmy od końca. Gigio grożono śmiercią i boi się o swoje bezpieczeństwo. Milan zrobił wystarczająco dużo, by go ochronić?

„Jest nam niezwykle przykro z powodu ekstremalnych sytuacji, jakie może generować piłka nożna. Przykro nam, że jego wybór, czy też wybór jego agenta, doprowadził do podobnych reakcji. Jako przedstawiciel klubu nie wiem naprawdę, co mogliśmy zrobić więcej, aby przekazać Gigio i jego rodzinie nasze pragnienie, by z nami pozostał. Powtarzaliśmy mu to za każdym razem, przy każdej rozmowie. A nawet powiem więcej”.

Słuchamy?

„Jeśli przez przypadek zmieni zdanie, nie tylko zostanie przyjęty z otwartymi ramionami przez klub, ale sądzę, że ostatecznie także przez kibiców. Humor fanów szybko się zmienia”.

Bardzo zachęcający przekaz. Ale co z groźbą odesłania na trybuny?

„Nie ma żadnej groźby. Nasze stanowisko jest jasne. Donnarumma dla właścicieli jest nie na sprzedaż, dlatego przyszły sezon spędzi w Milanie. Decyzja będzie należała do trenera, który dokona oceny tydzień po tygodniu. Dla mnie może nawet grać w każdym meczu. My jednak nie możemy w żadnym wypadku ryzykować. Musimy, chcąc nie chcąc, poszukać innego bramkarza. Na tak newralgicznej pozycji nie możemy opierać się na zawodniku, któremu kończy się kontrakt i być może myśli o Realu. Muszę mieć pewność, że mam bramkarza gotowego do gry, spokojnego, w najlepszej formie psycho-fizycznej”.

Jeśli kibice na San Siro zaczęliby go kontestować, znalazłby się w trudnej do zniesienia sytuacji.

„Mogliby na przykład wyprowadzić go z równowagi. Z tego, co mówi Raiola, wynika, że chłopak już teraz jest bardzo niespokojny”.

Ale miał przecież prawo dokonać swojego wyboru.

„Nikt nie poddaje w wątpliwość jego prawda do wyboru. To najzupełniej normalne. Jednak co innego prawo wyboru, a co innego etyka biznesu. Gorycz bierze się z niestosowności, z jaką cała sprawa się odbyła. Można było tak to poprowadzić, aby nie zaszkodzić klubowi. Odchodząc w taki sposób, gracz sprawia, że Milan traci 100 mln. Jeśli jest tyle wart w wieku 18 lat, to zawdzięcza to także klubowi, inwestycjom, które zostały poczynione, odwadze osoby, która dała mu szansę w pierwszej drużynie i go wypromowała. Wystarczyłoby powiedzieć, że nie chce zostać. Przedłużylibyśmy mu kontrakt z klauzulą odstępnego na rozsądnym poziomie. I gdyby zgłosił się najważniejszy klub na świecie, nawet tego lata, zapłaciłby Milanowi uzgodnioną kwotę. W ten sposób to, czego Real nie zapłaci mnie, wpadnie do kieszeni agenta. Ja jednak zainwestowałbym te pieniądze we włoską piłkę”.

Gigio nigdy wam nie powiedział, że chce odejść? Raiola mówi, że zmienił zdanie 15 dni temu.

„Nigdy. Za każdym razem, kiedy z nim rozmawialiśmy, w cztery oczy, czy przez telefon, zawsze nam powtarzał, że chce zostać. Ostatni raz dwa dni przed finalnym spotkaniem z Raiolą. Agent natomiast, muszę przyznać, zawsze powtarzał nam, że nie jest skłonny pertraktować pod naszymi warunkami. Dwie różne wersje”.

A propos: naprawdę nie mogliście zaczekać?

„Nie, Gigio kończy się kontrakt. Ja muszę mieć czas na działanie na rynku transferowym. Zgrupowanie zaczyna się 3 lipca, dwa tygodnie to minimum. Co bym zrobił, gdyby w połowie sierpnia powiedział mi, że nie chce przedłużyć kontraktu? To jest zabezpieczenie, które należy do podstawowych zasad planowania dobrego dyrektora. A poza tym mieli dwa miesiące do namysłu”.

Raiola ostatecznie próbuje zwalić winę na dyrektora Mirabellego.

„Nie ma czegoś takiego jak Mirabelli i Fassone, jest jeden klub – Milan. Każdy ruch, każda propozycja, każdy telefon są konsultowane. Niech nikt nie próbuje siać między nami zamętu”.