hakan pewnie dałby rade

Oooo rzucam w Ciebie hejt. Ja tam byłem szczęśliwy z jego transferu i z biegiem lat też go pozytywnie wspominam. Być może faktycznie sportowo nie dał nam wiele i lepiej było sprowadzić kogoś innego, ale w końcu to Ronaldihno i kochałem go oglądać i dał mi wiele radości nawet. Dzięki niemu nudne mecze ze Sieną czy Pescarą dało się oglądać nawet na ówczesnych streamach 128kb/s.

Miał 28 lat - bez przesady. Ogarnięty trener wycisnąłby maks z tamtego składu, ale niestety musiało trafić na Ancelottiego...

70 spotkań w Serie A, 20 bramek i 26 asyst. Razem wypracował 46 goli w samej lidze + gole i asysty w Pucharze UEFA i LM, oraz Pucharze Włoch. Dużo osób mówi że we Włoszech to już nie był ten sam Ronaldinho, bo owszem brakowało mu szybkości, ale moim zdaniem główny problem polegał na tym że Włoscy obrońcy nie łapali się na każdy najprostszy drybling i nie dawali Brazylijczykowi aż tyle miejsca na popisy. Jak pamiętam nasze potyczki z Realem to tam Ramos chyba 2 albo 3 razy w jednym spotkaniu został przez Roniego "zdziurowany" (zresztą to Sergio chyba do tej pory ma koszmary z byłem piłkarzem Barcelony w roli głównej). Same liczby prezentują się bardzo dobrze, spotkania ze Sieną czy Sampdorią również wspomina mi się niesamowicie przyjemnie, no i kto inny mógłby dorzucić Borriello takie piłki że nawet on potrafił strzelić nożycami ;) Nie wspominając o tym że zawsze kryło go 2 obrońców co robiło miejsce dla naszych pozostałych zawodników. A z tego co pamiętam to zamiast Ronaldinho miał przyjść do nas chyba Adebayor który zapewne okazałby się takim samym niewypałem jak Kalinić, patrząc na ciąg dalszy jego kariery po opuszczeniu Arsenalu.

Gol - dokładnie. Statystyki broniły go zawsze a Carlo mimo to sadzał go na ławie. Gdyby nie to, to Ronaldinho miałby te statystyki znacznie lepsze. Podobnie uważam, że powrót Shevchenki również nie udał się z winy Carlo, który nie dawał mu prawie w ogóle szans na grę. Nie pamiętam już z kim to był mecz, ale gra się nie kleiła, w drugiej połowie Carlo wpuścił z ławy Shevę i Ronaldinho, którzy zrobili takie show, jakiego San Siro nie widziało od dawna. To był chyba jakiś mecz w pucharze. Oni obaj byli wtedy w dobrej formie, ale Carlo miał swoich ulubieńców, takich jak wspomniany wyżej Boriello czy przyszły kapitan Ambrosini, który nigdy nie powinien tej koszulki nosić. O człapiącym Seedorfie nie wspomnę, a to właśnie Clarence mimo totalnego dołka był pierwszym wyborem przed Ronaldinho.

Teraz już nie ma czasów :D