Kessie nie da się nie lubić. To pracowity chłopak. Natomiast Igła z tak małą ilością podań od partnerów sobie zbytnio nie postrzela.

Zdjęcie tygodnia na pasku z lewej idealnie pasuje do tytułu newsa. Kiedyś w Milanie grali praktycznie sami ludzie z mentalnością zwycięzców i na murawie każdy rywalizował nawet z samym sobą, a teraz musi przyjść taki Higuain, żeby reszta zatrzęsła z wrażenia portkami. Quo vadis, Milan

Po Higuainie widać konkretną irytację, gdy coś nie wychodzi innym. We wczorajszym meczu wkurzał się za każdym razem jak Borini robił coś głupiego z piłką, albo gdy ją tracił. To pierwszy taki typ od czasu Ibry. Kiedyś Nocerino powiedział, że przy Ibrze trzeba było wspinać się na wyżyny swoich możliwości, on nie akceptował tego, że ktoś może być na niższym poziomie niż on, każdy zawodnik musiał grać na tyle dobrze, żeby być przydatnym i wygrywać mecze. Najlepiej to widać po samym Nocerino, kiedy grał z Ibrą był genialny w środku pola, a później wszyscy wiemy co się stało, gdy Zlatan odszedł, Nocerino notował ogromny regress z sezonu na sezon. Jeden taki zawodnik może mieć bardzo duży wpływ na resztę drużyny i oby tak było w tym przypadku. Ciekawe jak to wygląda w szatni, bo możliwe, że za jakiś czas to nie Romek będzie nosił opaskę kapitańską.

A ja z kolegą doszliśmy do innego wniosku - na chwilę obecną Milan ma jakieś wahania mentalności, bo czasem zepną się na Juve, czasem zepną się na każdego, aby po dwóch dobrych meczach obrosnąć w piórka i przejść obok meczu z każdym - czy to Juventus, Arsenal czy Cagliari. Moim zdaniem odpowiednia mentalność to jest wtedy kiedy traktujesz drużynę przeciwną jako 11 zawodników do pokonania, bez kalkulacji typu "o nie, przede mną stoi Cristiano, zaraz mnie zjedzie, ale w sumie to nie wstyd, trudno" lub "phi, amatorzy z Dudelange/3ciej ligii/dołu tabeli - ojedziemy ich z palcem w nosie (a potem nerwówka bo wielki Milan w 55 minucie remisuje z magazynierami i co by tu zrobić i jak tu strzelić)". Obojętnie z kim grasz, to grasz swoje, a nie że mentalność zwycięzcy/mentalność przegrywów - to jakiego ducha pokazuje drużyna liczy się od 1 do 90 minuty, a rywala traktować zdrowo, bez strachu ale i z szacunkiem.

Kessie jest dzikiem co by nie mówić

Można się śmiać lub myśleć, że Kessie szuka wymówki, ale faktycznie coś w tym jest że gracze z odpowiednią mentalnością potrafią ciągnąć zespół w górę, co pozwala nawet średnim zawodnikom wskoczyć na nigdy wcześniej nie osiągalny dla nich poziom. Doskonały przykładem z naszego podwórka może być Zlatan, przy którym gracze pokroju Abate, Antoniniego czy zwłaszcza Nocerino wyglądali momentami fantastycznie.

Do tej pory nie zdobywaliśmy trofeów przez to, że nikt nie miał mentalności zwycięzcy.. ehhh... a sprawa była prosta.

To ty i twoi koledzy nie mieliscie do tej pory mentalności zwycięzcy? Spoko że publicznie przyznaje się do tego... to tłumaczy wyniki.

YES SIR!