W pomeczowej rozmowie ze Sky, Alessio Romagnoli podsumowywał swoją dotychczasową karierę. Oto, co miał do powiedzenia kapitan Rossonerich:

- Dwieście meczów dla Milanu? To wielka rzecz rozegrać dwieście meczów dla Milanu. Ale jest to dla mnie tylko punkt wyjścia. Mam nadzieję, że rozegram kolejne dwieście, będę jeszcze lepszy i zostanę zapamiętany jako zwycięzca. Zawsze będę dumny z bycia kapitanem Milanu i zawsze dam z siebie wszystko, w każdym meczu. 

- Rozwój w Romie? Wiele zawdzięczam Romie, bardzo dużo. Wzięli mnie jako dziecko i wychowali. Wiele zawdzięczam Zemanowi, który chciał, żebym był w pierwszej drużynie, kiedy byłem bardzo młody. To było naprawdę dobre doświadczenie. 

- Gra na boku obrony u Rudiego Garcii? W wieku osiemnastu lat nie mogłem się sprzeciwić decyzjom trenera.  Było to dla mnie ważne doświadczenie i ważny krok w mojej karierze. 

- Pobyt w Sampdorii?  Wspominam to z wielkim wzruszeniem. Mihajlović bardzo we mnie wierzył. Grałem, mimo że popełniałem błędy. 

- Transfer do Milanu? Wystarczył telefon od trenera. Całą resztę Galliani wykonał z moim byłym agentem. Milan to mistrzowie, trofea i zwycięstwa, zawsze czułem się częścią tej rodziny. Przyjechałem bardzo młody, jestem tu od sześciu lat i nie mogę prosić o nic lepszego, to była miłość od pierwszego wejrzenia. 

- Numer "13" nosił też Nesta? Nesta jest dla mnie największym obrońcą w historii, włoskim i nie tylko. Trzynastka była dostępna, czułem się, jakbym bez problemu ją wziął, bardzo lekko. 

- Wygrana z Juve w Supercoppa Italia?  Pierwszego trofeum nigdy się nie zapomina. Przez lata przegrywaliśmy inne finały, jak choćby przegrany w dogrywce finał Pucharu Włoch. Przegrałem trzy, mam nadzieję nadrobić to w następnych latach. Pierwsze trofeum było jednak bardzo ważne. 

- Montella i Gattuso?  Przykro było mi z powodu zwolnienia Montelli, ale taki jest futbol, a potem przybył Rino, prawdziwa osoba taka jak Sinisa, prawdziwy mężczyzna. Wraz z nim przyszły wyniki i satysfakcje. To był dla nas naprawdę fundamentalny rok. Tamten Milan był zwierciadłem swojego trenera, Milanem zawsze gotowym do walki. 

- Opaska kapitana? Byliśmy w trakcie presezonu po USA, Gattuso dotknął mojego ramienia i od razu się zgodziłem. Bycie kapitanem tak wspaniałej drużyny w wieku 23 lat może być tylko powodem do dumy. Opaskę Milanu nosili najlepsi na świecie, jest to impuls, aby grać coraz lepiej. 

- Stefano Pioli?  On jest jednym z nas. Tak bardzo chciał, żeby ta grupa mogła się rozwijać. Nie wolno nam się zatrzymywać, jesteśmy na początku, nic jeszcze nie osiągnęliśmy. Musimy być dobrzy w wykorzystywaniu tej chwili i robieniu najlepszych możliwych wyników. 

- Ibrahimović?  Dodał głód zwycięstw, mentalność i gole, których nam brakowało na początku. 

- Scudetto?  Naszym celem pozostaje awans do Ligi Mistrzów. Liga jest długa, jeszcze za wcześnie na ferowanie wyroków. Każdy mecz gramy na maksa, aby awansować do Ligi Mistrzów i zobaczymy. 

- Charakter?  Poza boiskiem jestem bardzo spokojny, wręcz nieśmiały. Lubię zachowywać wiele spraw w sobie, zawsze utrzymywałem te same przyjaźnie, ale w Mediolanie znalazłem swoje idealne środowisko. 

- Przyszłość? Jestem bardzo szczęśliwy w Milanie, mam kontrakt do 2022 roku. Jeszcze dużo czasu do końca, a potem zobaczymy. Dopóki tu zostanę, zawsze dam z siebie wszystko. 

- Osobisty cel?  Moim marzeniem jest stać się najlepszym ze wszystkich, wygrać i zostać zapamiętanym jako zwycięzca. Każdy gracz na to pracuje. Chcę być zwycięzcą i wygrywać jak najwięcej.