Tylko jedne remedium wchodzi w grę - ATTACCARE!

Na meczykach jest ciekawy artykuł o De Zerbi.
Myślę, że to byłby bardzo dobry ruch ze strony Zarządu, gdyby zaszła konieczność zmiany ma stanowisku trenera.
W Brighton w zasadzie ma jak pączek w maśle, realizuje się ponad normę - nie ma wielkiej presji. Jest już uwielbiamy przez tamtejszych kibiców.
Wprowadza do gry młodych, odblokowywuje tych zardzewialych, brzydzi się tzw. grą na lagę. Każdy mecz traktuje wyjątkowo, i do każdego podchodzi że szczególnym i osobnym zapatrywaniem pod kątem przeciwnika.
Nie ma tylko Pucharów - bo umówmy się, jakkolwiek ta drużyna jest ambitna, to dojść tam do strefy pucharowej będzie niezmiernie trudno. Wręcz niemożliwe.
Poza tym, to ten zespół, który rokrocznie będzie musiał sprzedawać tych najlepszych do hegemonów pokroju Chelsea, Manchester United, czy Arsenal.
Zastanawiam się, czy De Zerbi nie chciałby wrócić do kraju, i budować Milan właśnie w taki sposób - bazując na młodych i opierając się na kilku doświadczonych. Idealny cel gry i zarzadzania klubem przez Elliota o Cardinale. Przy czym już sama gra byłaby przyjemniejsza dla oka.
No, ale to już decyzje i rozmowy musiałyby paść w zasadzie już teraz. Plotki głoszą o zwolnieniu Conte w Tottenhamie, a tenże klub chce natychmiast zaklepać sobie De Zerbiego.
A tam już będzie miał łatwiej o puchary, niż w Brighton.

Myślę, że teraz we Włoszech - operując sprawnie proporcjami - jest jeszcze ciekawy Palladino, który wydaje mi się tworzy grę bardzo podobną do tej, którą chce pokazywać De Zerbi.
Myśl naprawdę warta rozpatrzenia przez klub, przy całym moim już dozgonnym szacunku do Piolego.

dawaj 4-3-1-2

Problemów w Milanie jest (i wbrew pozorom cały czas było) dość sporo. Moim zdaniem uwypuklają się po prostu przez to, że bodziec psychologiczny się rozchwiał w zespole.

Najbardziej kluczowym jest zwyczajny brak jakości w sensie technicznym.
To jest ten element, który moim zdaniem podejściem mentalnym najbardziej udawało nam się zawsze niwelować. W zespole praktycznie wszystkich cechuje niechlujność techniczna... I tak było również za dobrych czasów. Po prostu wtedy szybki i energiczny doskok do rywali szybko pozwalał nadrabiać straty i niepowodzenia. Dla mnie osobiście jest to jeden z głównych powodów dla których mocno chcę wierzyć w to, że Charles De Ketelare ostatecznie przyjmie się w tym zespole. Po prostu gracz w przednich formacjach, który nie psuje seryjnie prostych piłek, a wręcz stara się "dopieścić" każde zagranie może być w szerszej perspektywie game changer'em. Ibra, Rebić, czy też w mniejszym stopniu Giroud - notorycznie piętki, próby efektownego zgrania, które chyba tylko u francuza mają jako taki, wytłumaczalny (chociaż też nieszczególnie wysoki) procent skuteczności... Leao, który wykonuje uderzenia na bramkę rywali z absolutnie nieprzygotowanych pozycji, a z przygotowanych kopie poza stadion... Tonali, który udane zagrania serwuje na maksymalnie trzydziesty metr od... własnej bramki.
Są gracze nieco lepsi w tym elemencie. Chociażby Isma, który potrafi dograć fajne piłki, ale i jemu zdarzają się pokpione zagrania jak ostatnio w Udine do Tomoriego. Jasne - Anglik powinien to i tak przyjąć, ale "niechlujne" zagranie nie pomogło.

W czasach kiedy zdobywaliśmy mistrzostwo miałem wrażenie, że np. taki Inter grał sto razy dokładniej każdą piłkę niż nasi. Po prostu finalnie wygraliśmy entuzjazmem i zaangażowaniem w walce o każdą piłkę.

Nasz sposób gry był w minionych sezonach stosunkowo trudny do obrony dla rywali, bo bazował na dużej nieprzewidywalności związanej z "twórczym chaosem". Obecnie niestety ów chaos jest spotęgowany tym, że jesteśmy niesamowicie nieskuteczni pod bramką rywali. Nawet w tym tylko roku sam Theo miał bodaj 4 mecze, gdzie w naprawdę klarownych sytuacjach pudłował bądź to na potencjalne 2:0 (a mecz kończył się finalnie 1:1) bądź mając możliwość wyrównania...

Ogólnie w obecnym Milanie panuje taka niedokładność, że mam zawsze wrażenie, że jak naszym połowa tego co chcą zrobić w którymś meczu wreszcie wyjdzie to nawet takie Napoli 5:0 ograją x.x

Druga ważna sprawa to to, o czym już w ostatnich dniach pisałem i o czym mówił Ibra. Drużyna nie potrafi zarządzać pewnością siebie. Dopóki coś było (a w LM nadal jest) do udowodnienia i są na "straconej" pozycji to nakręcanie w sobie pewności siebie działa pozytywnie. Ale jak mają wyjść i udowodnić, że są lepsi to nagle zbytnia pewność siebie sprawia, że połowa myśli, ze wygra mecz na leżąco i niczego już udowadniać nie trzeba...

Jest nad czym pracować i mam wrażenie, że ustawienie to nasz najmniejszy problem obecnie... Pół żartem, to nie wiem czy nawet nie do tego stopnia, że może lepiej personaliami stawiać na tych, którzy mogą coś dać drużynie niezależnie od pozycji i po skompletowaniu 10 nadających się najbardziej do grania dopiero porozdzielał pozycje i zadania boiskowe... Są gracze, którzy obecnie "nie działają" i nie dają żadnych sygnałów, że mogliby nagle zacząć... Ja wiem, że Pioli kogoś wstawiać musi i próbuje jednego czy drugiego zbudować, bo zwyczajnie kadrowo mocniejsi nagle się nie staniemy. Ale niektórzy robią na boisku WSZYSTKO źle niezależnie ile szans dostaną...

Ogólnie rzecz biorąc po różnych przerwach od grania w naszym przypadku dzieją się cuda, więc mam nadzieję, że tym razem po przerwie będzie pozytywnie

Zmiana ustawienia pomaga, jak problem tkwi w konkretnej formacji, a źle grają jednostki. Ostatnio źle grał cały zespół. Jeśli tak będzie nadal, to Milan oberwie w jakim ustawieniu by nie zagrał.

Pod jednym warunkiem
Kalulu-Thiaw-Kjaer-Theo :)

Ta nasza trójka stoperów i tak często grała jako dwójka, bo Kalulu balansował na granicy prawego pół stopera i prawego obrońcy.

Według mnie dużo lepszym rozwiązaniem niż 4-2-3-1 będzie przejście na 4-3-3 wzorem poprzedniego sezonu, skoro i tak nie mamy nawet średniego treqa. Wzmocnić środek, wyjdzie nam to na pewno lepiej niż granie beznadziejnym na ten moment CDK, czy niepasującym tam, spisującym się lepiej jako PS, Diazem.

Skład jest słaby jakościowo. Alexis nie powinien być piłkarzem Milanu, Tonali notuje bardzo słaby sezon i też pewnego poziomu już nie przeskoczy. Brakuje nam technicznych zawodników potrafiących rozegrać piłkę a na skrzydle kogoś kto potrafi celnie dośrodkować. Leao jest obrażony i smutny nie wiadomo na kogo i na co. Jak ma tak to wyglądać to niech odejdzie. Sądzę, że zespół czeka gruntowna przebudowa, obecnie 30% zawodników nie nadaje się do pierwszego składu. Ostatni dobry mecz Milanu to pamiętam jak wygraliśmy 3:0 z Juventusem i 7:0 z Torino, a reszta meczy była średnia, słaba lub bardzo słaba.

Remedium będzie takie, że wrócimy do 4: Calabria, Kalulu, Tomori, Theo i znowu będą nam gole hurtowo ładować ;)

Nasza gra od początku sezonu to walenie głową w mur póki leao lub Theo nie zrobią akcji. Więc wydaje mi się że to nie wina formacji.

Brakuje nam piłkarzy na grę 3 i jednak nje czujemy się tak swobodnie w fazie ataku jak to było w 4, choć prawdę mówiąc to wina leży w formie piłkarzy i kadrze ogólnie.

Patrząc na to jak gra nasza obrona to musielibyśmy grać chyba 10-0-0. Chyba jakiś trener kiedyś ładnie powiedział, że formacja nie jest tak istotna jak schematy i mental piłkarzy. Tutaj coś nie gra, zdecydowanie.

Ciężki orzech do zgryzienia, nie wiadomo co robić z taktyką jak i samym trenerem. Pech chciał, że chwilę po przedłużeniu kontraktu z Piolim wszystko zaczyna się sypać.

Teraz nie za bardzo można go zwolnić, bo zwyczajnie klub poniesie straty finansowe, będzie trzeba mu płacić. W związku z tym nie zatrudnimy żadnego sensownego trenera, a ledwie strażaka.

Teraz pytanie - co gorsze? Zaufać Stefanowi, co może spowodować całkowite zawalenie sezonu(brak awansu do LM) i powrót do punktu wyjścia czy sprowadzać średniaka typu Rino/Sheva, co również nie daje żadnej gwarancji.

Na topowego trenera raczej nie ma co liczyć, każdy z tych najlepszych będzie wymagał wzmocnień, konkretnych zawodników ze swojego notesu, a raczej nie zapowiada się na to, aby zarząd zmienił strategię i nagle zgodził się sprowadzać drogich zawodników. Pioli dostał angaż, ponieważ góra wiedziała, że nie będzie roszczeniowy i pokornie podejmie pracę na tym co zapewni mu Maldini z Massarą.

Nachodzą mnie obawy, myślałem, że sprowadzenie Ibry było rozwiązaniem chwilowym, na krótką metę, które miało dać impuls, a tutaj mija kolejny sezon, a my nadal opieramy naszą grę na Szwedzie. Nie tędy droga. Lubię zarówno jego jak i Giroud, doceniam ich kunszt, ale to nie jest materiał na pierwszego napastnika. Żaden mocny klub nie opiera ataku na dwóch emerytach.

Wiem, że nie mamy kasy i ciężko sprowadzić kogoś dobrego, bo teraz nawet mierni kopacze kosztują krocie, ale... po co w takim razie kupujemy grajków takich jak Adli czy CDK, typowe melodie przyszłości, skoro potrzeba nam jakości na już.

Chyba straciłem wiarę w naszego trenera, Padre odwalił kawał świetnej roboty i za to trzeba oddać mu szacunek, ale nic więcej raczej już z tego nie wyczaruje. Tak jak wczoraj ktoś tu napisał - nie da się przez cały czas wyciskać 200% z takiej kadry. Jeśli nowy właściciel nie sypnie groszem, to ten projekt upadnie i ostatnie sezony pójdą na marne.

Niecierpliwie czekam na letnie okienko, wtedy okaże się na czym stoimy, bo Piolego uratować mogą tylko nowi zawodnicy.

Nareszcie

Moje marzenie.

Najbardziej to zawodzi atak. Oczywiście, obrona się nie popisuje, ale już trzeci sezon z rzędu nie potrafimy wykorzystywać sytuacji, często nawet stuprocentowych, ani też zabijać meczów. W poprzednim sezonie zwycięstwa 1:0 wystarczały, bo mieliśmy praktycznie bezbłędną defensywę, która nie dopuszczała do utraty bramek, ale nasz atak i ciułał bramki tak, że aż oczy krwawiły. To już jest w stu procentach wina trenera, że tego z nimi nie przepracuje. Tym bardziej, że okazje do strzelenia gola są, tylko nie ma kto tych goli strzelać. Nawet gorsi wykonawcy w drużynach z dołu tabeli potrafią okazje wykorzystywać i strzelać gole (często zresztą w meczach z Milanem, gdzie rywal ma dwa strzały i dwa gole...), a nasi - null. Ewentualnie strzelą jedną bramkę i się cofają, chcąc dograć mecz na stojąco, zamiast dobić rywala, strzelając mu jeszcze gola czy dwa. To jest nasza największa bolączka. Co z tego, że mamy jakieś tam okazje, skoro nie potrafimy strzelić, a potem rywal pociągnie z jedną kontrą, strzeli gola i już musimy gonić.

Jestem zdania że w zależności od dostępnych graczy właśnie te dwa ustawienia powinny być u nas "klepane dzień i noc". Ja bym zastosował większa rotacje na linii Kjaer - Thiaw - Tomori. Przypominam że Fikario dalej jest młodym obrońcą o czym wydaję Mi się że zapomnieliśmy, a Simon ma bardzo wiele do zaoferowania im obu w kwestii doświadczenia zdobytego na boisku...

Brakuję mi regularnych rotacji w ustawieniu.. Poprzedni sezon cały czas tym samym, był (JEST) kryzys, zmiana ustawiania i gdybyśmy nie tracili głupio punktów to pewnie do następnego kryzysu byśmy tak łupali.. Rywal wychodząc na murawę doskonale wie co będzie grane.. Dlaczego nie możemy raz zagrać tak a na następny mecz coś zmienić?

Niech przypomni sobie tył obrony zeszły sezon jak potrafią grać, z dzisiejszym Tomoirim Kalulu Calabrią a nawet Theo żadna formacja nie pomoże tutaj Pioli jest najmniej winny najbardziej zawodzą gracze