Milan za kilka dni zainauguruje nowy sezon, w którym trener Stefano Pioli musiał odpowiednio ułożyć głęboko przebudowany zespół, zgodnie z logiką swojej koncepcji piłki nożnej. Zmiana formacji, nowy przydział obowiązków, gra bez piłki - to kluczowe sytuacje w przejściu z jednego sposoby gry na inny. Jest rzeczą oczywistą, że zmieniając wielu piłkarzy, tak jak zostało to uczynione tego lata - sposób gry również będzie musiał się zmienić. Najbardziej na poziomie zadań i interpretacji faz gry i momentów meczu - pisze Luca Vendrame na łamach MilanNews.

Jeżeli jest coś, czego można było nauczyć się z tegorocznych meczów towarzyskich, to z pewnością fakt, że zastępcą Oliviera Giroud w tym sezonie będzie Noah Okafor. Lorenzo Colombo, któremu mimo swoich cech bliżej jest do Francuza niż nowego nabytku, będzie z tyłu w hierarchii. Do tego stopnia, że w przypadku zaistnienia odpowiednich warunków, mógłby nawet opuścić klub przed końcem letniego mercato. W związku z tym oczywiste jest, że Milan będzie grał w nadchodzącym sezonie dwustronnie. Z Giroudem w klasycznej formie, z klasycznym środkowym napastnikiem, silnym w grze w powietrzu, dobrym w wyprowadzaniu piłek. Z drugiej strony, w przypadku Okafora, zobaczymy Milan bardziej podobny do tego, w którym Rebić pełnił rolę środkowego napastnika, z cechami bardziej opartymi na grze piłką po ziemi. Jest bardzo wcześnie, aby mówić już o zadaniach, jakie będą stały przed tymi dwoma środkowymi napastnikami w trakcie sezonu. Ale jest już jasne, oczywiste i ewidentne, jak w tym sezonie Pioli będzie chciał wykorzystać zmienioną taktykę (stworzenie nieprzewidywalnego, trudnego do rozgryzienia zespołu, który zbudował z zawodników, których chciał tego lata).

Forma Oliviera Giroud nie będzie wieczna. On sam to wie, wiedzą to kibice i wie o tym zarząd Milanu. Tutaj więc z perspektywy czasu ważna będzie również koegzystencja z nietypowym środkowym napastnikiem, jakim jest Szwajcar z Binningen. Jeżeli taki scenariusz stanie się faktem, Milan w najbliższej przyszłości będzie nastawiony na szybką grę, przynajmniej w ostatniej, trzeciej części boiska, którą widzowie na ogół bardzo lubią oglądać. Możliwość łączenia biznesu z przyjemnością to cecha nielicznych, ale synergia Furlaniego z Moncadą wydaje się być właściwa, aby Milan rozwijał się w odpowiednim kierunku. Milan chce wrócić i konkurować z dużymi europejskimi drużynami.