O 2 golach Romero nic. O derbach juniorów nic.

Obejrzałem kilka spotkań (dłuższe i szczegółowe skróty) z sezonu 21/22 i powiem Wam, że nie wiem co się stało z tą drużyną.
Były schematy, organizacja w defensywie, głód zwycięstwa i determinacja. A dyspozycja Leao to był jakiś kosmos, facet miał takie przyspieszenie i tyle pasji w sobie, że był totalnie nie do zatrzymania.
Nikogo się nie balismy, taka Atalanta przyjeżdżała na San Siro z kupą w majtach. Dziś dla nich jesteśmy łakomym kąskiem, bo wiedzą, że nie mają utrudnionego zadania w strzelaniu bramek.

Ależ wtedy mieliśmy w sobie energię. No i te parady Maignana.