Przed meczem z Liverpoolem Zlatan wyglądał, jakby był w środku festiwalowego skeczu, ale teraz ta rola wymaga od niego innego podejścia – pisze G.B. Olivero na łamach środowej LGdS.

Lwy i kocięta. Szef i inni, którzy dla niego pracują. Zlatan Ibrahimović ma tę zaletę, że wie, jak przyciągnąć uwagę słuchaczy, ale zdarza się, że odchodzi od tematu i wyrywa się z kontekstu. Wczoraj, przed debiutem Milanu w Lidze Mistrzów przeciwko Liverpoolowi, Ibra wyraził się w następujący sposób (w związku z krytyką, jaka na niego spadła): "Kiedy lew odchodzi, koty podchodzą bliżej. Kiedy lew powraca, koty znikają i nie mam tu na myśli drużyny. Jestem skupiony na pracy, wyjechałem tylko na kilka dni ze względów osobistych. Moja rola jest prosta: ja tu rządzę, ja jestem szefem, a inni pracują dla mnie. Rozmawiałem z zespołem, są pełni entuzjazmu i gotowi". Szczerze mówiąc, niezbyt gotowi... Ale z daleka mógł tego nie zauważyć.

Problem jest inny. Słysząc jego wypowiedzi wydawało się, że Zlatan jest na festiwalu w Sanremo i występuje w duecie z Amadeusem na jednym ze skeczy. Zamiast tego był na San Siro, kilka minut przed meczem. Nie można oczekiwać, że Zlatan w swojej nowej funkcji zmieni się, dusząc swoją wybuchową osobowość. Ale podejście powinno być inne. Jako zawodnik mógł pozwolić sobie na dialektyczne wzburzenie, a czasami w szatni było to nawet dobre. Ale szefowie, jak mówi, kierują się innym podejściem. Zlatan powinien zabrać swojego przyjaciela Gallianiego na kolację i wysłuchać go: nie o lwach, nie o kociętach, ale o cennych radach.