Milan po raz kolejny znalazł się w bardzo niepewnej sytuacji pod koniec roku, w otoczeniu słabych wyników i protestu kibiców. La Gazzetta dello Sport we wtorkowym wydaniu podsumowuje, że przed inauguracją obecnego sezonu uważano Milan za silną drużynę z wielkimi ambicjami, ale jak dotąd Rossoneri zawiedli wszystkie oczekiwania, z wyjątkiem europejskich pucharów.

Na swojej pierwszej konferencji prasowej Paulo Fonseca obiecał, że jego drużyna będzie miała styl oparty na dominacji i posiadaniu piłki. Jednak do 17 grudnia rewolucja portugalskiego trenera nie nastąpiła. Zespół gra w dużej mierze zwyczajny futbol, standardowym systemem. Pod wodzą Stefano Piolego używano formacji 4-2-3-1, tak jak dzisiaj.

Kolejnym elementem jest Rafael Leão. W meczu z Genoą widzieliśmy kolejny bezbarwny występ Portugalczyka. Jaki jest problem? LGdS dość stanowczo stwierdza, że sześcioletni pobyt zawodnika w ekipie z Mediolanu wprowadził monotonność. Wiele może wskazywać na to, że era Leão w Milanie powoli dobiega końca.

Niedoświadczony zarząd: piramida podejmowania decyzji w Milanie nie funkcjonuje, ponieważ brakuje silnego dyrektora z wieloletnim doświadczeniem w futbolu. Giorgio Furlani jest dyrektorem generalnym korporacji, Geoffrey Moncada bardziej głównym skautem, a Zlatan Ibrahimović zupełnym nowicjuszem. Bardzo dobrym przykładem zarządzania drużyną jest duet Beppe Marotta – Piero Ausilio (Inter), a także Cristiano Giuntoli (Juventus). Relacje Szweda z kibicami pogorszyły się, ponieważ Ibrze wydaje się, że każdy problem może rozwiązać żartami.

Letnie mercato. Patrząc wstecz na transfery, jakie zostały dokonane podczas letniego okna transferowego, jest o wiele więcej znaków zapytania niż odpowiedzi. Przybyli: Strahinja Pavlović, Emerson Royal, Álvaro Morata, Tammy Abraham i Youssouf Fofana. Tylko francuski pomocnik wydaje się udanym zakupem, biorąc pod uwagę, że były zawodnik Monaco świetnie wywiązuje się ze swojej roli. Pozostali zaliczają średnie bądź kiepskie występy.