No nie wiem, myślę że dla ludzi zbliżonych do mnie wiekiem nazwisko Szewczenko kojarzy się z Milanem i wpisuje się w historię tego klubu.

Daniele jest młody i może nie pamiętać jak z jego ojcem zdobył LM i Złotą Piłkę :)

Szewczenko to po Nordahlu najlepszy strzelec w historii Milanu, więc siłą rzeczy jest legendą Rossonerich. Wiem, że wiele osób do dziś nie wybaczyło mu odejścia do Chelsea w 2006 roku, tym bardziej, że w sezonie 2005/2006 często nosił opaskę kapitana, ale ja Szewie już dawno odpuściłem swój młodzieńczy gniew, a konkretnie w trakcie powrotu do Milanu w 2008 roku. W każdym razie gdyby Andrij był Brazylijczykiem lub Włochem, to jednym tchem byłby wymieniany wśród najlepszych napastników w historii, a że był Ukraińcem i to dość skromnym, to musi zadowolić się "tylko" jedną Złotą Piłką w 2004 roku.

Tytan pracy , skromny i w dodatku doskonały w swojej roli. Dla mnie obok Nordhala i Van Bastena najlepszy napastnik i LEGENDA Milanu.

Pewnie jakis swiezak, ktory stal sie sezonowym kibicem Milanu ze wzgledu na Piatka. Radze poczytac na temat historii Milanu.

Przed chwilą z ciekawości zerknąłem na swoje zdjęcie z mojego pokoju, wykonane w lutym 2006 roku. Na ścianie doliczyłem się trzech plakatów Szewy, w tym jeden w stroju reprezentacji Ukrainy ;) Prócz tego kilka posterów z Kaką, a także Pippo i Gilą. No i oczywiście parę z całą ekipą Rossonerich ;) Może ta wylepiona ściana nie wyglądała zbyt estetycznie, ale dawał młodemu chłopakowi wiele powodów do dumy.

Ja niedawno zrobiłem generalny porządek w szufladzie i znalazłem pozrywane ze ściany zapakowane w segregator plakaty Milanu - Maldini, Sheva, Kaka, Nesta, czy Pato :D Fajna sprawa znaleźć coś takiego.

Mnie też kiedyś czeka przegląd tych wszystkich "Bravo Sportów" czy tygodników "Piłka Nożna" z lat 00. ;) A jest tego kilka segregatorów...

Mam nadzieję, że kobieta Piątka będzie mniej zafascynowana Londynem niż Kristen Pazik ;)

Jezeli kiedys nadazy sie taka okazja jak w 2006, to dlaczego by jej nie wykorzystac? Nie wiem, czy zdajesz sobie sprawe, ale to byl majstersztyk transferowy Gallianiego, a nie wybor samego Szewczenki. Pisze majstersztyk, gdyz Adriano sprzedal do Chelsea 30-letniego napastnika za 40 milionow funtow, W tamtych czasach to byla zawrotna suma, a sam Andrij zaliczyl regres formy, z ktorym juz nigdy sie nie uporal. To, ze sprowadzony w jego miejsce Ronaldo (z Realu za jakas smieszna kwote) zostal rozlozony przez kontuzje, a kupiony z Betisu Oliveira okazal sie niewypalem, to juz inna strona medalu. Nalezy jednak pamietac, ze Milanowi i tak udalo sie zdobyc w tamtym sezonie tytul najlepszej dryzyny w Euopie. Historia pokazala, ze problemem Milanu w tym okresie nie bylo pozbycie sie gwiazd typu Szewa czy Kaka, lecz nadmierne eksploatowanie innych "mistrzow" po trzydziestce oraz latanie kadry zawodnikami w wieku przedemerytalnym, kosztem perspektywicznych mlodych pilkarzy.

TheLegend - zgodzę się ze wszystkim co napisałeś oprócz „majstersztyku Gallianiego”. Akurat gdy Szewa odchodził, sam przyznawał, że to decyzja, którą podjął wspólnie z żoną i chce żeby jego dzieci od najmłodszych lat uczyły się angielskiego. Sprzedaż Kaki czy przede wszystkim Ibry i Silvy były łataniem dziury budżetowej przez zarząd, ale pamiętam z wywiadów czy listu pożegnalnego do kibiców, że w 2006 było inaczej.

The Legend - "majstersztyk", który pokazał innym drużynom, że stwiedzenie, że "Milan nie sprzedaje swoich gwiazd" można było włożyć między bajki i był początkiem końca najlepszej do tej pory ery w dziejach tego klubu.

I nobilitacja dla Piątka aby jeszcze mocniej pracował. Rywale nie śpią a w potencjalnej LM (chyba) nie będzie już przelewek.