Bezbramkowy remis z Juventusem
Bezbramkowy remis z Juventusem
Drugą jesień z rzędu trwa telenowela związana z możliwym powrotem Zlatana Ibrahimovicia do Milanu. W sobotnich wydaniach sporo dużych włoskich mediów nie ma wątpliwości - Milan jest zdecydowany i chce podpisać umowę ze Szwedem. Informują o tym m.in. Il Corriere della Sera, Tuttosport czy La Repubblica. Ta ostatnia gazeta twierdzi, że rossoneri przyspieszają celem pozytywnego zakończenia całej sprawy. Piłeczka obecnie jest ponoć po stronie samego Ibry - jeśli piłkarz zdecyduje się na podpisanie półtorarocznej umowy, to nawet lukratywne wynagrodzenie (mówi się o 6 mln euro rocznie) nie powinno stanowić dla mediolańczyków problemu.
Osobiście również nie uważam, by 38-letni piłkarz zasługiwał na 6 mln kontraktu, ale porównywanie Ibry do Zapaty czy Abate, z całym szacunkiem do obu naszych obrońców, jest nie na miejscu. I Abate, i Zapata byli po prostu średni przez całą swoją karierę, nie zaliczali się nawet do najlepszych w lidze na swoich pozycjach, podczas gdy Ibra był zaliczany do najlepszych napastników świata.
Było już biadolenie na Ibrę, kiedy odchodził z PSG i mówiło się, że może do nas trafić. Za stary, to, tamto itp. Poszedł do Manchesteru i można sobie było w brodę pluć, że jednak nie trafił do Mediolanu. Potem MLS, gdzie również pokazał, że nadal motorycznie i sprawnościowo wygląda bardzo dobrze.
Może i ma 38 lat, ale wszyscy nasi ofensywni piłkarze, na Suso i Hakanie zaczynając, przez Paquetę i Leao, a na Piątku kończąc, mogą mu co najwyżej korki pucować. Jeden 38-letni piłkarz - jak komicznie by to nie brzmiało - podniósłby jakość naszego ataku o dobre 50%. Naturalnie, nie ta szybkość, może i sprawność już nie ta, ale technicznie to nadal genialny piłkarz. Ibra więcej zrobi, stojąc w miejscu, niż cała nasza ofensywa biegając po boisku przez 90 minut.
Nie gloryfikuję go, zdaję sobie sprawę z tego, ile ma chłop lat, a także z tego, że są lepsi od niego piłkarze. Problem w tym, że ci lepsi nie będą chcieli przyjść do 14 drużyny w Serie A, bądź po prostu nie będzie nas na nich stać, podczas gdy Szwed jest do wzięcia za darmo. Nawet dając mu wysoki kontrakt rzędu 5-6 mln wyjdzie nas taniej, niż sprowadzenie piłkarza za 15-20 baniek z kontraktem za 2.5-3 mln. No i wreszcie nasi piłkarze będą mieli kogoś, od kogo będą się mogli uczyć wygrywania, kto doświadczeniem na arenie europejskiej i międzynarodowej wciąga cały nasz skład nosem.
Więc, naturalnie, dostrzegam minusy sprowadzenia Szweda w nasze szeregi, z zaawansowanym wiekiem na czele, a na wysokich apanażach kończąc, ale nadal plusy przeważają i z wielką radością bym znów Ibrę w barwach Milanu zobaczył.
Wtedy atak Leao-Ibra miałby znacznie większy sens, niż Leao-Piątek. Bo, bądźmy szczerzy, Ibra sprawiłby, że Krzysiek pewnie nie wstawałby z ławki, co najwyżej żeby zluzować wiekowego już Szweda. A połączenie szybkości i zwinności Leao z techniką i instynktem strzeleckim Ibry mogłoby zdziałać cuda. Te wszystkie wrzutki Suso, tak nagminnie marnowane przez naszych napastników (a Hiszpan przynajmniej jedną taką mega piłkę na mecz dorzuca), wreszcie znalazłyby zastosowanie.
Czy zatrudnienie Zlatana to lekarstwo na naszą indolencję? Na pewno nie. Nie usunie naszych niedociągnięć i braków, które widać gołym okiem. Będzie jednakże krokiem w dobrą stronę. I jest różnica pomiędzy zatrudnieniem jakiegoś tam Ozila, któremu się już wyraźnie nie chce ani grać, ani biegać, a kasę by brał kosmiczną, a zatrudnieniem Ibry, który nawet w tym wieku dawałby z siebie 110%.
Takie jest moje zdanie, z którym zapewne nie wszyscy się zgodzą.