z punktu finansowego zawsze sie przyjmuje minimum. Przyjęli będzie LM zdobędziemy 100 mln i cześć. A jak wpadnie z majstra załóżmy 50 mln to będzie cudnie.

Jeśli jakiś piłkarz rzuca żądaniami nie do spełnienia to jesteśmy gotowi, żeby odszedł nawet za darmo...
Amen.

przecież nasi piłkarze od początku wierzą w mistrzostwo to i my z nimi powinniśmy wierzyć, nasi gracze będą rozczarowani jeżeli nie wygrają ligi my również powinniśmy, ale na końcu przejść przez to razem nie ubliżać tylko wspierać zakasać rękawy i spróbować za rok znowu, mamy graczy którzy są wstanie powalczyć o tytuł to im tego nie odbierajmy umiejętności, jeden kibic pójdzie za głosem biznesmena i będzie szczęśliwy z top4 a drugi za głosem piłkarzy którzy będą czuć nie dosyt że tylko i aż wywalczyli top4 a nie zdobyli tytułu.

Ależ to było wspaniałe zimowe mercato, nie zapomnę go nigdy. ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Scaroni sprowadza na Ziemię wystrzelone w kosmos umysły kibiców zajęte podbojami kolejnych galaktyk zaraz po drodze mlecznej którą już oczywiście z sukcesem podbili. Człowiek szybko się przyzwyczaja do tego co jest dobre i szybko przestaje doceniać owoce postępu, drogę którą przeszedł, bo zaczyna uważać ze taki stan rzeczy jest "normalny" i gwarantowany (wydaje mu się że zawsze tak było i zawsze tak będzie - należy mi się) ale przyszłość nie daje gwarancji. Milan w tym sezonie gra ponad stan, celem była LM - to się udało można powiedzieć, realna walka o mistrzostwo która ma miejsce to już jest wielki sukces, a zdobycie mistrzostwa było by nieprawdopodobnym, spektakularnym i mocno przebijającym sufit oczekiwań wynikiem - pokora wskazana. Niewątpliwie było by wielkim sukcesem wygrać mistrzostwo ale gwarancji nikt nie dawał, ani nawet nikt nie obiecywał że znajdziemy się w takim położeniu, które umożliwia tą walkę, warto pamiętać jaką droga idziemy i skąd przyszliśmy tu gdzie jesteśmy teraz, brak docenienia tych etapów przejściowych jest odbieraniem samemu sobie przywileju delektowania się i oczekiwania na nieuchronnie nadchodzące szczęście a to jest jego istotą. Mam nieodparte wrażenie, że tu na forum za mało delektujemy się tą historyczną chwilą w dziejach klubu, za dwa-trzy lata kiedy ACMilan będzie już dopieszczony przez Maldiniego i będziemy seriami wygrywać jak leci to z rozrzewnieniem wspomnicie te czasy kiedy Milan Paolo budowany bez kasy, tam gdzie trzeba było nawet na try-tytkach ale wyrzucający ze swoich szeregów najemników, opierający się za zawodnikach z właściwym charakterem robił szokujące, fenomenalne wyniki. Czy ta historia zakończy się kosmicznym sukcesem? Nie wiem - oby! To było by pięknie ale w sumie już teraz jest naprawdę pięknie, kibice Milanu mają pełne prawo by czuć zadowolenie, wszystko idzie w dobrym kierunku to ze owoce mogą przyjść szybciej niż ktokolwiek przypuszczał to też powód do zadowolenia a nie do narzekania. Problem mogą mieć tylko ci kibice którzy nie pamiętają lub nie chcą pamiętać że wcale nie tak dawno byliśmy na dnie i musieliśmy odbić się od tego dna, żeby być tu gdzie teraz. Naszą sytuację można tez porównać do rodziny... w której AC Milan jest bobasem, tatą jest Gazidis a mamą Maldini, kibice są ciotkami i wujkami - wszyscy dbają o bobasa żeby sie rozwijał, rósł i miał się dobrze, życzymy mu jak najlepiej, snujemy przypuszczenia na kogo wyrośnie, mały ma apetyt na życie i bardzo szybko spełnia kolejne oczekiwania. Możemy nie zwracać uwagi na to kiedy bobas stawia pierwsze kroki, możemy ignorować, jego pierwsze nieudolne próby podczas których oczywiście się przewraca po czym wstaje i próbuje iść dalej, to są unikalne chwile, niepowtarzalne, niepodrabialne, niekopiowalne, cenne momenty do których nie można wrócić, można je przeżyć lepiej lub gorzej lub można ich nie dostrzec w pogoni za tym czego teraz nie mamy, tylko czy jest sens cały czas kompulsywnie gonić pragnienia z których później i tak się nie cieszymy bo spełnione pragnienie nie daje głębokiej satysfakcji za to tworzy kolejne pragnienie, kolejny przymus, w ten sposób sami zamykamy się w umysłowym więzieniu.

Panie! Tylko mistrz!

Widać, że myślą przyszłościowo.... 4 miejsce, kasa z LM i tyle. Sukcesy nie są potrzebne. Arsenal też tak działał a jak skończyli to każdy widzi.

Słowa o tym, że awans do LM będzie ogromnym sukcesem pewnie zdejmuje nieco presji z chłopaków, ale chyba wszyscy wiemy, że realnie walczymy o scudetto i przegrana walka z Napoli lub Interem będzie rozczarowaniem, biorąc pod uwagę w jakich okolicznościach tracimy punkty.

No jak biznesmen bez sentymentów. Krótko i na temat.