Milan ostatecznie zdecydował: kolejnym trenerem będzie 51-letni Paulo Fonseca. Po przestudiowaniu i skontaktowaniu się z około dziesięcioma szkoleniowcami, prawie wszystkimi z tzw. "drugiego poziomu", wybór padł na eleganckiego Portugalczyka, świeżo po dobrym sezonie w Lille. Żadne topowe nazwisko nigdy nie było blisko Milanu ani nie było nawet poważnie szukane: ani Conte, ani Klopp, ani Zidane, ani Tuchel... Klub zwrócił się w stronę innego typu profili, znacznie mniej wymagających pod każdym względem (ekonomicznym, technicznym, projektowym) i najwyraźniej bardziej zgodnego z dzisiejszymi menedżerami - pisze Andrea Di Caro na łamach La Gazzetta dello Sport.

W pewnym sensie Milan jest konsekwentny: nigdy nie odszedł zbyt daleko od początkowego szkicu. Najpierw doprowadzono do porozumienia z Lopeteguim, który następnie został mocno oprotestowany przez kibiców Rossonerich. Fanom udało się zablokować przybycie mało inspirującego byłego trenera reprezentacji Hiszpanii, ale nie udało się to w przypadku Fonseci, trenera, który jest do niego bardzo podobny. Lopetegui ostatecznie trafił do Premier League, gdzie od nowego sezonu będzie trenował West Ham. Z drugiej strony Fonseca będzie musiał zmierzyć się z nieufnością środowiska kibicowskiego, które domagało się wielkiego nazwiska, zdolnego do rozbudzenia entuzjazmu, które sprawi, że w zapomnienie pójdzie druga gwiazdka Interu. Ale prawie na pewno nie doświadczymy #NoFonseca, jak to przydarzyło się wcześniej w przypadku hiszpańskiego trenera. 

Tak naprawdę w ostatnich tygodniach kibice Rossonerich zdali sobie sprawę, że trener ich marzeń nie przybędzie, dlatego pogodzili się z postacią z mniej fascynującym CV. Wyjaśnijmy jednak: wybrany Fonseca, podobnie jak Lopetegui, Conceição, Gallardo, Scaloni i kolejni trenerzy, którzy znaleźli się na liście, nie są tyranami, ale poważnymi profesjonalistami. 51-letni Portugalczyk zasługuje na ludzki i zawodowy szacunek. Po prostu, mając na względzie wyraźną poprawę dyspozycji klubu z siedmioma tytułami Ligi Mistrzów (ustępującego jedynie Realowi Madryt), spodziewano się poważniejszego kandydata. Chociaż trzeba powiedzieć, że w całej Europie duże kluby wolą młodych i mniej pretensjonalnych trenerów. W każdym razie teraz, gdy Fonseca obejmie stanowisko w Milanie, należy ocenić, co przekonało kierownictwo klubu do takiego wyboru. Z pewnością Fonseca to poważny, elegancki, kulturalny szkoleniowiec, jednym słowem "le physique du rôle". Może pochwalić się także pewną elastycznością taktyczną (4-2-3-1 lub 4-3-3) i upodobaniem do ofensywnych ustawień, które dobrze pasują do aktualnego składu Milanu. Tak więc, biorąc pod uwagę obecne czasy, liczy się również jego korporacjonizm: Fonseca poprosi o graczy pasujących do jego taktyki, ale nie postawi klubu w kłopotliwej sytuacji już na pierwszej konferencji prasowej, jak to często robią niektóre wielkie nazwiska zasiadające na ławce trenerskiej.

Wreszcie: ma spore doświadczenie na arenie międzynarodowej (Braga, Szachtar, Lille), a przede wszystkim wiedzę na temat Serie A, ponieważ w przeszłości prowadził Romę przez dwa sezony. Nawet w stolicy Włoch powitano go z pewnym sceptycyzmem, jednak jego Roma grała dobrą piłkę i mimo że przez dwa lata nie uzyskała kwalifikacji do Ligi Mistrzów, dotarła do półfinału Ligi Europy, a ówczesny skład był wyraźnie gorszy od tego, jaki miał później Mourinho, którego średnia punktowa w Serie A również była gorsza. Fonseca opuścił Rzym bez żalu, ale też nie wywołał kontrowersji, dziękując wszystkim. Potwierdził tym swój styl i elegancję, którą wszyscy w nim widzą. O ile Stadio Olimpico z pewnością nie jest łatwe, to San Siro jest jeszcze trudniejsze ze względu na obecne oczekiwania fanów. Czy Fonseca będzie miał na tyle silną osobowość, by wytrzymać wszelkie krytyczne fazy?