Dlaczego Matteo Gabbia i Malick Thiaw nigdy nie grają razem? Pytanie to nasuwa się instynktownie podczas oglądania meczów Milanu, a zwłaszcza gdy weźmie się pod uwagę pewien znamienny fakt. Gabbia i Thiaw przebywali razem na boisku przez 661 minut, podczas których stracili tylko trzy gole (co daje średnio jedną bramkę na 220 minut). Jeden gol tracony co dwa i pół meczu. Milan od dawna próbował wszystkich innych kombinacji, ale żadnej innej parze nie udało się przekroczyć średniej jednego gola traconego co 72 minuty. Ogromna przepaść. Gabbia – Thiaw radzi sobie trzy razy lepiej niż wszystkie pozostałe pary – podsumowuje LGdS.

Conceição mimo to praktycznie nigdy z nich nie korzysta. Przynajmniej od początku. Gabbia – Thiaw wystąpili tylko raz w podstawowym składzie w meczu Milan – Hellas Werona (15 lutego). Tylko jeden mecz od początku, jak w przypadku pary Gabbia – Tomori. A inni? Dwa mecze dla Tomori – Thiaw, trzy dla Tomori – Pavlović, cztery dla Gabbia – Pavlović i Thiaw – Pavlović. Jaki z tego płynie wniosek? Pavlović gra prawie zawsze, chociaż liczby dotyczące straconych bramek sugerowałyby co innego.

Dlaczego tak się dzieje? Conceição stwierdził, że "oni wszyscy są zawodnikami wyjściowymi" (stwierdzenie bardziej o charakterze dyplomatycznym), a w odniesieniu do Pavlovicia pojawił się nawet komplement: "Lubię piłkarzy z jego duchem". Gdy Portugalczyk zaczynał pracę jako trener Milanu, Tomoriego wystawił w podstawowym składzie, mimo że ten był bliski odejścia do Juve (a następnie do Tottenhamu). Początkowo skupiał się na nim bardziej niż na pozostałych, ale potem zmienił zdanie. W lutym wybrał Pavlovicia, co było rzadko spotykaną zmianą w drużynie. W ten weekend w Lecce Pavlović nie będzie mógł wystąpić ze względu na zawieszenie.

Thiaw i Gabbia są najmniej rozreklamowani z tego kwartetu. W końcu Pavlović został kupiony latem, a Tomori od 2021 roku jest głównym punktem odniesienia w tym sezonie Milanu. Nie jest przypadkiem, że w drugim i trzecim meczu zagrali razem, z Fonsecą: agresywna para, silna zarówno w grze na ziemi, jak i w powietrzu, ale podatna na nieostrożność i fatalne błędy. Ostatnie dwa błędy w wykonaniu Pavlovicia: gol stracony z Bologną i faul na Isaksenie z Lazio. Z drugiej strony Thiaw i Gabbia najlepiej radzą sobie z piłką, nie są szybcy, ale zachowują koncentrację, najlepiej odczytują boiskowe sytuacje i trzymają zagrożenie na dystans. Czy nie to właśnie powinni robić obrońcy od 160 lat?