Od 1 lipca Milan sprowadził 11 nowych zawodników do pierwszego zespołu (Morata, Pavlović, Emerson Royal, Fofana, Abraham – w sesji letniej; Walker, Gimenez, Bondo, João Félix, Sottil – w sesji zimowej). Praktycznie cała drużyna piłkarska. Zarówno na papierze, jak i w zamierzeniach klubu z Mediolanu, wzmocnienia miały podnieść jakość zespołu, a co za tym idzie, przynieść korzystne wyniki. Jak poszło? Na siedem kolejek przed końcem sezonu Milanu zajmuje dziewiąte miejsce w tabeli, będąc daleko od miejsc dających szansę na grę w europejskich pucharach – podsumowuje MilanNews.

Prawdą jest, że do końca sezonu pozostało jeszcze półtora miesiąca, prawdą jest, że wnioski trzeba wyciągnąć pod koniec sezonu, ale rzeczywistość jest tak daleka od oczekiwań z początku sezonu, że nie sposób nie zacząć już teraz od pewnych refleksji. Analizując zimowe okno transferowe, można dostrzec element, który doskonale opisuje zamieszanie panujące w szeregach zarządzających klubem. W połowie sezonu Milan kupił Walkera, odrzucając letnią inwestycję w wysokości 15 mln euro w Emersona Royala. Zainwestowano również 35 mln euro w Santiago Gimeneza, kończąc po zaledwie pół roku czteroletni projekt, który rozpoczął się w lipcu wraz ze sprowadzeniem Álvaro Moraty, który później przyznał, że był zaskoczony zmianą planów już w początkowej fazie ich realizacji. Zimą za sprawą prośby trenera Sérgio Conceição wypożyczono również João Félixa, zamiast interweniować w obronie lub pomocy, które potrzebują wzmocnień i świeżych sił.

Na siedem kolejek przed końcem sezonu i w świetle słabych występów, kogo z nowych nabytków Rossonerich można uratować? Można od razu powiedzieć, że Youssoufa Fofanę, który przez pierwszą część sezonu grał niemalże w każdym spotkaniu. Od kilku tygodni odczuwa zmęczenie spowodowane zbyt dużą ilością minut spędzonych na boisku (przez brak alternatyw na jego pozycję). Jakość Francuza nie budzi wątpliwości. Tammy Abraham został wypożyczony do Milanu jako rezerwowy napastnik i obiektywnie rzecz biorąc, nie zawiódł. Pozycja Kyle'a Walkera również nie budzi wątpliwości, jednak jest to zawodnik, na którego, jak się wydaje, wpływa ogólna sytuacja zespołu: ma osobowość, ale popełnia zbyt wiele błędów technicznych. A pozostali? Strahinja Pavlović jest zbyt niestabilny, pomimo swojego zaangażowania. Emerson Royal i João Félix są po prostu katastrofalni. Jeśli chodzi natomiast o Santiago Gimeneza, który najwyraźniej uległ regresowi, istnieje nadzieja, że zobaczymy go ponownie w spokojniejszym kontekście, bardziej odpowiadającym jego cechom jako środkowego napastnika (od momentu dołączenia do drużyny nie zaznał niczego takiego). Na koniec Riccardo Sottil i Warren Bondo, których na chwilę obecną, ze względu na zbyt małą liczbę minut nie można ocenić. Co wydarzy się tego lata? Być może w tej chwili nie wie tego nawet kadra zarządzająca w Casa Milan...