Jednym z letnich wzmocnień Milanu był Koni De Winter. Ostatnio obrońca udzielił wywiadu portalowi Nieuwsblad Sport, w którym opowiedział o swoich pierwszych tygodniach w klubie: "Zapłacili za mnie 20 milionów euro? Patrząc na obecne ceny transferowe, myślę, że Milan zrobił świetny interes z Genoą".

Charles De Ketelaere powiedział, że »w Milanie oczekuje się, że od razu będziesz grać na wysokim poziomie«. Co sądzisz o tych słowach? "Na razie jestem alternatywą, nie mam jeszcze takiego statusu, by czegoś wymagać od Allegriego. Jestem wobec siebie bardzo krytyczny i mam ambicję, by zostać zawodnikiem pierwszego składu. Muszę pozostać pokorny, a w odpowiednim momencie nagroda przyjdzie sama".

Czy od razu ucieszyłeś się z transferu? "Mówimy o Milanie, jednym z największych klubów w Europie. Jako dziecko oglądałem grającego tutaj Ronaldinho. Moja rodzina nie była fanatycznie nastawiona do piłki nożnej, nie mieliśmy płatnej telewizji, żeby śledzić zagraniczne ligi, ale oczywiście często oglądałem Milan w Lidze Mistrzów. Tamten Milan kazał ci marzyć, z Ronaldinho, Alexandre Pato i Davidem Beckhamem. Ta aura wciąż tu istnieje".

Miałeś jakieś inne oferty? Pisano, że interesował się tobą także Inter... "Kiedy odzywa się Milan, nie zastanawiasz się dwa razy. Ale to prawda, pytały o mnie też inne duże włoskie kluby (w tym Napoli), a także zespoły z Anglii. Było nawet zainteresowanie z Bliskiego Wschodu i wiążące się z tym bardzo lukratywne oferty".

Czy teraz, jako piłkarz Milanu, możesz swobodnie poruszać się po mieście? "Kibice we Włoszech są bardzo żywiołowi na stadionach. Podoba mi się ta agresywna atmosfera, ale poza nimi dają ci spokój. Jedynym zawodnikiem, który mógłby wywołać chaos w restauracji, jest Luka Modrić. Ale z drugiej strony, kiedy jesteś tak dobry, to normalne".

W Juventusie dzieliłeś szatnię z Cristiano Ronaldo. Czy uważasz, że Luka Modrić jest jeszcze lepszy? "Trudno ich porównać, to różni zawodnicy, obaj wyjątkowi. Ale muszę przyznać, że Modrić naprawdę zrobił na mnie ogromne wrażenie. Przede wszystkim jego inteligencja boiskowa: widzi grę inaczej, szybciej. Do tego ma magiczne nogi. Poza boiskiem też jest niesamowity: pokorny, nigdy nie stawia się ponad innymi, a przecież ma nieprawdopodobne osiągnięcia – Złotą Piłkę i sześć zwycięstw w Lidze Mistrzów. Nigdy nie narzeka, nawet kiedy trzeba dużo biegać. Jeśli on nie narzeka, to dlaczego miałby to robić ktokolwiek inny?"