Po meczu z Romą Massimiliano Allegri odsunął od siebie zasługi, mówiąc: "Jak przekonałem Maignana, by został? Wcale nie ja. To zasługa Claudio Filippiego, jednego z najlepszych trenerów bramkarzy. I oczywiście klubu, który również bardzo chciał go zatrzymać". To tak zwane "białe kłamstwo" – nieszkodliwe, ale nie do końca zgodne z rzeczywistością. Bo latem przyszłość Francuza wyglądała zupełnie inaczej. W pewnym momencie bramkarz był już praktycznie dogadany z Chelsea, której zresztą powiedział "tak". Transfer jednak nie doszedł do skutku, bo kluby nie osiągnęły porozumienia finansowego (rok przed końcem kontraktu Milan oczekiwał kwoty, którą w Londynie uznano za zbyt wysoką). Gdyby wówczas udało się znaleźć wspólny język, dziś Maignan broniłby bramki na Stamford Bridge. Dopiero po fiasku negocjacji z Chelsea i wraz z upływem czasu, Milan zdecydował się postawić wszystko na zatrzymanie swojego bramkarza. I choć Allegri publicznie umniejsza swoją rolę, jego wpływ był znaczący. Trudno się temu dziwić: w drużynie, którą trzeba było odbudować od podstaw, Maignan pozostał jednym z kluczowych filarów: liderem na boisku, podczas treningów jak i w szatni.

W meczu z Romą, po obronionym przez Maignana rzucie karnym, San Siro eksplodowało bardziej niż po golu Pavlovicia, a koledzy z drużyny dosłownie zasypali golkipera uściskami. Trudno jednak oczekiwać, by ten wybuch radości miał jakikolwiek wpływ na to, co wydarzy się w najbliższych tygodniach na czwartym piętrze przy Via Aldo Rossi, w sali, gdzie piłkarze podpisują swoje kontrakty. Pod tym względem nie ma żadnych nowości, a w tym przypadku powiedzenie „brak wiadomości to dobra wiadomość” zupełnie nie pasuje. Temat powraca za każdym razem, gdy znów powraca „Magic Mike”, jak w Turynie z Juventusem (interwencja przy strzale Gattiego), w Bergamo (uderzenie Zappacosty) czy właśnie z Romą. To jego parady zapewniają Milanowi punkty, niczym gole strzelane przez napastników. Nic dziwnego więc, że z upływem czasu coraz wyraźniej widać, jak skomplikowana stała się jego sytuacja kontraktowa.

Kontrakt Maignana powoli dobiega końca, a za dwa miesiące bramkarz będzie mógł swobodnie negocjować z innym klubem, w którym mógłby grać od lipca. Na razie nie widać żadnych oznak postępu: rozmowy utknęły w martwym punkcie, a dialog, który kiedyś istniał, dziś jest całkowicie wstrzymany. Wszystko wskazuje na to, że drogi zawodnika i Milanu się rozchodzą, choć klub ma zamiar podjąć ostatnią próbę zatrzymania go. Rok temu Maignan otrzymał ofertę przedłużenia kontraktu do 2028 roku, z podwyżką wynagrodzenia z 2,8 do 5 milionów euro rocznie. Potem jednak to sam Milan wstrzymał negocjacje, a teraz wydaje się, że Francuz skłania się ku ponownemu kontaktowi z Chelsea, choć na horyzoncie są także Bayern Monachium i Juventus. Rossoneri tymczasem już rozglądają się za następcą. Na liście dyrektora sportowego Milanu znaleźli się m.in. Noah Atubolu z Freiburga oraz Zion Suzuki z Parmy – podsumowuje La Gazzetta dello Sport.