AC MILAN – AS ROMA 1:0!
Zespół Allegriego powrócił na zwycięską ścieżkę, pokonując ekipę Giallorossi 1:0 na San Siro. Milan zrównał się teraz w tabeli z Interem oraz Romą (wszyscy po 21 punktów).
AC MILAN – AS ROMA 1:0!
Zespół Allegriego powrócił na zwycięską ścieżkę, pokonując ekipę Giallorossi 1:0 na San Siro. Milan zrównał się teraz w tabeli z Interem oraz Romą (wszyscy po 21 punktów).
Krzysztof Piątek, były napastnik Rossonerich, który teraz gra w Katarze (Al-Duhail SC), udzielił długiego wywiadu na łamach Sky Sport. Niektóre z tematów dotyczyły jego przeszłości w koszulce Milanu.
"Czy wciąż śledzę Serie A i moje byłe drużyny? Tak, oglądam Genoę, Milan oraz Fiorentinę. Milan robi dobre rzeczy i myślę, że może tak dalej kontynuować. Genoa musi zrobić więcej. Jestem wielkim kibicem tych dwóch zespołów i życzę im obu jak najlepiej. Jaki przekaz mam dla kibiców Milanu? Bardzo tęsknię za atmosferą San Siro. Życzę im zdobycia scudetto, Milan to wielki klub i zasługuje na zwycięstwo".
"Doświadczenia w barwach Rossonerich? Pierwsze miesiące były bardzo pozytywne. Mieliśmy trenera z konkretną wizją futbolu i dobrze odnajdowałem się w jego systemie gry. W następnym roku zmienił się trener i również dyrekcja, byłem bardzo młody, kupiono mnie za duże pieniądze i miałem dużo presji w głowie i w nogach... to nie było łatwe. Kiedy wspominam tamto doświadczenie, myślę, że mogłem poradzić sobie lepiej".
Piątek gdyby swoją karierę rozpoczął w latach 2000 to miałby potencjał na gwiazdę bo czutkę to bramek na pewno ma ale nic oprócz tego za bardzo nie potrafi i zresztą dla tego ani u nas, ani w Fiorentinie czy Hercie nikt po nim nie płakał.
Gdyby do nas taki zawodnik jak Piątek trafił za 10 milionów i chciałby po prostu być rezerwowym to pewnie spokojnie mógłby u nas wtedy zostać ale te 35 baniek za niego zapłacone spowodowało że klub chciał coś z tego odzyskać, ale też z tego powodu szanuje Piątka bo miał jakieś ambicje gry i odszedł od nas bez problemu a nie na siłę trzymał się "stołka".
Pippo miał szczęście, że trafił na odpowiedni czas. Dzisiaj by nie istniał, bo przecież „mało daje drużynie”.